Προσκεκλημένος ομιλητής ήταν ο Αχαιός Πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος
Ελλάδος και ανεξάρτητος βουλευτής Νίκος Νικολόπουλος στην εκδήλωση της Ένωσης για την
Ατλαντική Συμμαχία και Συνεργασία, που έγινε το βράδυ της Παρασκευής στο ξενοδοχείο
«Αστήρ» και είχε ως θέμα της: «Παρέχοντας ασφάλεια σε μια ανασφαλή περιοχή. Η θέση της
Ελλάδας σ’ ένα μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον».
Ο Χριστιανοδημοκράτης βουλευτής προ της εισήγησής του από το βήμα της ημερίδας, άδραξε
την ευκαιρία και προέβη σε επίκαιρα σχόλια, με αφορμή την ταυτόχρονη αντισυγκέντρωση του
ΠΑΜΕ στη Πάτρα.
«Μην τους λαμβάνετε υπόψη. Στρατιωτάκια του ΚΚΕ είναι χωρίς κρίση και βούληση.
Πάνε όπου προστάζει ο Περισσός. Προχθές στη Ξερόλακα, χθες στον Άραξο, σήμερα εδώ».
Στο περιθώριο της ημερίδας ο Χριστιανοδημοκράτης βουλευτής απατώντας σε σχετικές
ερωτήσεις υπογράμμισε:
Όταν πληροφορήθηκα, ευρισκόμενος στη Μόσχα, ότι ο Πελετίδης αποφάσισε με το ΚΚΕ να μας
τρομοκρατήσει με λεκτικούς προπηλακισμούς για να ματαιωθεί η εκδήλωση, είπα:
Η εκδήλωση θα γίνει κι ο Πελετίδης ας πάει να δημαρχεύσει σε μια πόλη της Βόρειας Κορέας! Ο
σταλινικός Πελετίδης μπορεί στο πεζοδρόμιο να λέει ό,τι θέλει. Ο Δήμαρχος, όμως, Πελετίδης
δεν δικαιούται να διερμηνεύει… κομμουνιστικά το λαό της Πάτρας και να θέλει αντιδημοκρατικά
και ετσιθελικά την ματαίωση της εκδήλωσης.
Η Πάτρα δεν επιτρέπει ένας περιστασιακός δήμαρχος της να την μετατρέψει σε… Σοβιετούπολη.
Ας πάει, σε τελική ανάλυση, να δημαρχεύσει σε μια πόλη της Βόρειας Κορέας!
Ακολούθως, ο Νίκος Νικολόπουλος προκληθείς να σχολιάσει το περιβόητο ηθικό πλεονέκτημα
των Κομμουνιστών που προβάλλεται αδιαλείπτως από τα φερέφωνά του, είπε:
«Εμείς θέλουμε να ζούμε σ’ ένα δημοκρατικό καθεστώς που λειτουργεί η ελεύθερη οικονομία και
έχουμε αποδεχθεί πως πρέπει να είναι και δικός μας αγώνας για ένα κοινωνικό κράτος υπέρ των
αδυνάτων καθώς επίσης είναι ν’ αλλάξουμε τις λειτουργίες του και οι αδίστακτες πλευρές του
καπιταλισμού.
Κάποια υψηλόβαθμα και κάποια επαγγελματικά στελέχη του ΚΚΕ που κάνουν τους αντάρτες και
υποτίθεται ότι εχθρεύονται τον καπιταλισμό είναι οι καλύτεροι υπηρέτες του και του παρέχουν το
ασφαλέστερο άλλοθι.
Είναι οι βολεμένοι, προνομιούχοι κομμουνιστές που ζούνε, εισπράττουν και ωφελούνται από το
σύστημα που… κατακεραυνώνουν. Ένας εξ’ αυτών- που πρόσφατα ασχολήθηκε με την αφεντιά
μου- από την παραπαιδεία προκόβει κι ο άλλος, που επίσης με υβρίζει ως ιδιώτης
γιατρός,εισπράττει και πλουτίζει…
Ο κόσμος δεν τρώει κουτόχορτο, γι’ αυτό κι έχει καθηλωθεί το ΚΚΕ στο 5% και την ανυποληψία.
Έχουν περάσει ανεπιστρεπτί οι δεκαετίες που σαν φοιτητές οι σημερινοί μεσήλικες του ΚΚΕ
αντιμετωπίζονταν από αρκετούς με δέος, γιατί- υποτίθεται- θ’ άλλαζαν τον κόσμο.
Μια ξεχασμένη γωνιά του χρονοντούλαπου της ιστορίας είναι δική τους. Τίποτα άλλο».
Ο Πατρινός βουλευτής μάλιστα όταν εκλήθη να εξηγήσει γιατί θεωρεί πως η Πάτρα θέλει
δήμαρχο και όχι κομματάρχη και ινστρούχτορα του ΚΚΕ είπε:
«Καλό είναι να το εμπεδώσουν οι Πατρινοί. Δεν έχει αρσενικό Δήμαρχο η πόλη. Γυναίκα
δημαρχεύει. Η συντρόφισσα Γεροβασίλη! Γιατί όπως οι ίδιοι συνομολογούν «είναι πιο πάνω την
κομματική επετηρίδα του ΚΚΕ από τον Πελετίδη»!
Ο Νίκος Νικολόπουλος στην εισήγησή του στην ημερίδα, μεταξύ άλλων τόνισε:
Η υποχώρηση των σοσιαλιστικών καθεστώτων και τελικά η ολοκληρωτική τους κατάρρευση το
1990 ανέδειξε, μετά από ένα μεταβατικό στάδιο ισχύος των ΗΠΑ, έναν νέο πολυπολικό κόσμο,
για την συγκέντρωση της παγκόσμιας ισχύος και του παγκόσμιου πλούτου, όχι απαραιτήτως σε
ένα και μοναδικό κέντρο πολιτικής και οικονομικής εξουσίας. Ζούμε σε μια Νέα Τάξη
Πραγμάτων.
Η ισορροπία του τρόμου στις μέρες μας συνεχίζεται με άλλες μορφές. Ο λόγος αυτός οδήγησε σε
περιφερειακές συγκρούσεις στην Ανατολική Ευρώπη.
Η εξασφάλιση του λεγόμενου «ζωτικού χώρου» και των ζωνών επιρροής ανά την υφήλιο, για την
εκμετάλλευση και επέκταση των αγορών στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης, παίζει καθοριστικό
ρόλο στην στρατηγική των μεγάλων δυνάμεων με την έννοια της ισχύος και όχι αποκλειστικά του
μεγέθους. Παράδειγμα το Ισραήλ, που το μέγεθός του μικρό, η ισχύς του όμως μεγάλη.
Αυτό είναι το παράδειγμα που πρέπει να ακολουθήσουμε.
Ο Νίκος Νικολόπουλος συνέχισε: Δεν υπάρχει στην υφήλιο χώρα που να υπηρετεί τα ξένα
συμφέροντα και να βλάπτει τα δικά της. Στην διεθνή σκηνή ισχύει σχεδόν αποκλειστικά ο νόμος
της ισχύος και όχι η ισχύς του νόμου.
Ασφαλώς δεν παραγνωρίζουμε ότι στην σφαίρα επιρροής της Αμερικής, που καθορίστηκε από τη
συμφωνία της Γιάλτας, η Ελλάδα παραχωρήθηκε στην Δύση. Η συμφωνία αυτή παραμένει, απ’
ότι καταμαρτυρεί η ιστορική πραγματικότητα, ενεργή και όπως δείχνουν τα γεγονότα σεβαστή
και από την σημερινή Ρωσία, η οποία φυσικά διαφυλάσσει με αυτόν τον τρόπο τα δικά της
συμφέροντα. Οποιαδήποτε προσπάθεια αλλαγής αυτής της συμφωνίας από οποιαδήποτε χώρα,
σημαίνει καταστροφή της.
Υπάρχουν, όμως, και οι διεθνείς οργανισμοί που περιορίζουν και μετριάζουν τις συμπεριφορές
των κρατών και τα κράτη μπορούν να χρησιμοποιήσουν τους διεθνείς οργανισμούς προς όφελος
τους. Η Ελλάδα βρίσκεται στο κέντρο των Ευρωπαϊκών θεσμών.
Έχω την πεποίθηση ότι μια νέα εποχή παραγωγικής συνεργασίας μεταξύ της Ελλάδος και των
ΗΠΑ έχει αρχίσει, καθώς επίσης ότι η Τουρκία μπορεί να γίνει περιφερειακή δύναμη με
ενισχυμένο λόγο στα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή είναι λιγότερο πιθανή σήμερα από ότι ήταν
πριν λίγα χρόνια.
Η Ελλάδα εδώ και χρόνια και προπαντός μετά την επαμφοτερίζουσα στάση της γείτονος, έχει βρει
έναν σημαντικό ρόλο στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Η συμμετοχή στην Κοινότητα παρέχει
σημαντικά διαπραγματευτικά πλεονεκτήματα κι ακόμη διαπραγματευτική υπεροχή για την
Ελλάδα στις σχέσεις της με τους Βαλκάνιους γείτονες της.
Και κατέληξε με το ζήτημα του ΜΑΚΕΔΟΝΙΣΜΟΥ:
Πάντα, όμως, θεωρώ πως πρέπει να έχουμε και ένα ακόμα ζήτημα κατά νου, τον λεγόμενο
ΜΑΚΕΔΟΝΙΣΜΟ. Ο λόγος είναι αφοπλιστικά απλός, γεωπολιτικός. Χωρίς έξοδο των βορείων
γειτόνων μας στις θερμές θάλασσες, στο Αιγαίο οι ηπειρωτικές βαλκανικές οντότητες είναι
καταδικασμένες σε δυνάμεις δευτέρας διαλογής στη χερσόνησο του Αίμου. Είναι γεγονός, που
δεν το χωράει ο νους των βορείων γειτόνων, ότι οι Έλληνες κρατάνε μια λωρίδα γης,
πεισματάρικα, τόσους αιώνες αποκλείοντας την σλαβική ενδοχώρα από τη Μεσόγειο. Συνεπώς,
καταλήγουν να το θεωρούν ιστορική αδικία.
Εν κατακλείδι, και αυτός ο Μακεδονισμός των Σκοπίων αποτελεί, δυστυχώς, ακόμη μία έκφραση
αυτής της αναγκαιότητας για έξοδο στη Μεσόγειο.
Η όποια διεθνής νομιμοποίηση της οικειοποίησης του όρου «Μακεδονία» και παραγώγων του
από τα Σκόπια, απλά θα συντηρήσει τον σπόρο των διαχρονικών διεκδικήσεων έναντι του
Ελληνισμού.
Ο Μακεδονισμός των Σκοπίων συντηρείται, στην πρόσφατη συμφωνία, μέσω του χαρακτηρισμού
της γλώσσας και της εθνικότητας σαν μακεδονικής.
Αλλά, δυστυχώς η Κυβέρνηση Τσίπρα δεν φαίνεται ικανή να διεκδικήσει οτιδήποτε πέραν αυτών
που επιθυμούν οι ΗΠΑ-ΕΕ.
Τέλος, ο Νίκος Νικολόπουλος επέλεξε να κλείσει την εισήγησή του με το διάγγελμα του
εθνεγέρτη Αλέξανδρου Υψηλάντη, στις 8 Οκτωβρίου 1820 ο οποίος απευθύνθηκε στους
Αρχιερείς, Άρχοντες και Προεστούς, προύχοντες του Γένους, απανταχού εις τας νήσους του
Αρχιπελάγους διατρίβοντες, με τα εξής λόγια:
«…Ναι, αδέλφια ομογενείς. Έχετε πάντοτε προ οφθαλμών ότι ποτέ ξένος δεν βοηθεί ξένον, χωρίς
μεγαλύτερα κέρδη. Το αίμα το οποίον θέλουν χύσει οι ξένοι δι’ ημάς, θέλομεν το πληρώσει
ακριβότερα και ουαί εις την Ελλάδα, όταν συστηματική δεσποτεία ενθρονιστεί εις τας σπλάχνα
της. Όταν όμως μόνοι μας αποσείσωμεν τον ζυγόν της τυραννίας, τότε της Ευρώπης η πολιτική
θέλει βιάσει όλας τα ισχυράς δυνάμεις να κλείσωσι με ημάς συμμαχίας και επιμαχίας
αδιαλύτους».