Ο Ιωάννης Ζαΐμης (1797-1882) ήταν έλληνας πολιτικός, γόνος της ιστορικής οικογένειας των Ζαΐμηδων, που διετέλεσε πρώτος δήμαρχος Πατρέων, από το 1836 έως το 1837 βουλευτής Καλαβρύτων και πληρεξούσιος.

Γεννήθηκε το 1797 και ήταν γιος του Ασημάκη Ζαΐμη, γόνου της ισχυρής οικογένειας των Ζαϊμηδων. Πήρε μέρος στην επανάσταση του 1821 και εγκαταστάθηκε στην Πάτρα. Παντρεύτηκε την Αγγελική Κανακάρη-Ρούφου. Το 1824-25 είχε μεταβεί στο Λονδίνο για τη σύναψη των εθνικών δανείων.

Το 1836 διορίστηκε δήμαρχος από την δημαιρεσιακή επιτροπή της Αντιβασιλείας, αντικαθιστώντας τον τελευταίο εκπρόσωπο του θεσμού της δημογεροντίας, το δημογέροντα Δημήτριο Ρετινιώτη. Τον επόμενο χρόνο όμως παραιτήθηκε για να τον αντικαταστήσει ο Ιωάννης Μπουκαούρης. Στη δεύτερη δημαρχιακή εκλογή (1837) έγινε πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου. Το 1841 διορίστηκε βουλευτής Καλαβρύτων ενώ το 1843 ξαναχρημάτισε πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου.

Πέθανε στις 24 Σεπτεμβρίου του 1882. Ήταν θείος του μετέπειτα πρωθυπουργού Θρασύβουλου Ζαΐμη