Στην ειδική συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Πάτρας, συζητήθηκαν νωρίτερα και τέθηκαν προς έγκριση, ο Ταμειακός Απολογιστικός Πίνακας έτους 2017 και οι Οικονομικές καταστάσεις έτους 2017, του Δήμου Πατρέων.
Εισηγητής ήταν ο Αντιδήμαρχος Οικονομικών, Προσόδων και Τοπικής Οικονομίας, Παναγιώτης Μελάς, ο οποίος ανέφερε τα εξής:
«Συζητάμε σήμερα τον ισολογισμό του 2017 με τα οικονομικά στοιχεία που προκύπτουν από την ολοκλήρωση του οικονομικού έτους και τον έλεγχο που πραγματοποιήθηκε από τους ορκωτούς λογιστές. Τα οικονομικά στοιχεία που βεβαιώνουν τις εκτιμήσεις μας που είχαμε κάνει κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού του 2018. Από τον ισολογισμό
του 2017 του δήμου Πατρών προκύπτει ότι από ένα κύκλο εργασιών ύψους 89,5 εκ. ευρώ μόνο το 38% προέρχεται από την κρατική χρηματοδότηση (αφαιρουμένων των οικογενειακών επιδομάτων) .
Η κρατική χρηματοδότηση για το 2017 ήταν 22.507.829 εκ ευρώ για την κάλυψη του συνόλου των λειτουργικών δαπανών του δήμου και των νομικών του προσώπων , όμως οι συνολικές δαπάνες του δήμου με τα νομικά του πρόσωπα αγγίζουν τα 27 εκ ευρώ. Υπερβαίνοντας την κρατική χρηματοδότηση κατά περίπου 5 εκ ευρώ, χρήματα τα οποία
πληρώνει με επιπλέον τέλη και φόρους ο πατραϊκός λαός.
Το κύριο που βγαίνει από τον ισολογισμό είναι ότι η ανταποδοτικότητα αγκαλιάζει τους περισσότερους τομείς του δήμου. Στο δήμο μας μόνο το 38% της χρηματοδότησης προέρχεται από κρατική χρηματοδότηση ενώ το υπόλοιπο 62% είναι από ίδια έσοδα
του δήμου (τέλη, εισφορές, πρόστιμα) δηλαδή από τον πατραϊκό λαό που στενάζει από τις αντιλαϊκές πολιτικές. Αυτή η πραγματικότητα αποτυπώνει και τα αποτελέσματα που έφεραν οι αναδιαρθρώσεις στην Τοπική Διοίκηση που κλιμακώνονται μια 20ετια τώρα.
Από τον Καποδίστρια στον Κλεισθένη στρώθηκε ο δρόμος για να πληρώνει από
την τσέπη του και την λειτουργία των Δήμων. Στρώθηκε το έδαφος ώστε οι Δήμοι να γίνουν το μακρύ χέρι του Κράτους , για να πληρώνουν όσοι κατέχουν τον πλούτο όλο και λιγότερα και ο φτωχός όλο και περισσότερα.
Οι αντιδραστικές αυτές αναδιαρθρώσεις στο χώρο της τοπικής διοίκησης συνεχίζονται και με το νέο νόμο (Κλεισθένης 1) και είναι άρρηκτα δεμένες με την πολιτική και στρατηγική της ΕΕ, της ανάγκης και επιδίωξης του κεφαλαίου, επιταγή των μνημονίων ,γι’ αυτό υλοποιούνται και στηρίζονται από το σύνολο των αστικών κομμάτων. Στόχος τους είναι η απελευθέρωση κεφαλαίων για την χρηματοδότηση των αναγκών
των επιχειρηματικών ομίλων.
Απόδειξη ότι όσο μεγαλώνει η φορολεηλασία για τα εργατικά, λαϊκά νοικοκυριά τόσο περισσότεροι είναι και οι πόροι που αφαιρούνται από την χρηματοδότηση της τοπικής διοίκησης.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι σύμφωνα με το προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού του 2019 προβλέπεται ότι για τους δήμους και περιφέρειες η πτωτική τάση συνεχίζεται και φτάνει στα 892 εκ ευρώ, λιγότερα για το 2019.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να κατευθύνονται τα αναγκαία χρήματα όπου απαιτούν οι μεγάλες επιχειρήσεις και δανειστές. Το σύνολο των πόρων που δεν αποδόθηκαν στους δήμους και περιφέρεις την τελευταία τετραετία αγγίζουν τα 8 δις ευρώ.
Επιπλέον έγινε σημαντική επιβάρυνση από 1/1/2017 με τη σύσταση του ΕΦΚΑ με πρόσθετο χαράτσι στις ασφαλιστικές εισφορές 1,8 εκ ευρώ.
Ακόμα για ΕΝΦΙΑ και φορολογία εισοδήματος από χρησιδάνεια και ενοίκια προς τρίτους, αλλά και για ακίνητα που έχουμε παραχωρήσει σε Νομικά μας Πρόσωπα, για το 2017 ο δήμος πλήρωσε 900.000 ευρώ.
Καταργώντας ταυτόχρονα η κυβέρνηση την εκχώρηση προς τη Δ.Ο.Υ. από τα νομικά πρόσωπα για ενοίκια που δεν εισπράττουμε.
Αναφέρουμε επίσης ότι από συμβάσεις δανείων που είχανε πάρει προηγούμενες δημοτικές αρχές πληρώνουμε 2.662.000 ευρώ. Αυτή την πραγματικότητα υπηρέτησαν και υπηρετούν μέχρι σήμερα οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ – ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ .
Το ερώτημα είναι:
Μπορούσαμε να αντιστρέψουμε αυτή την αντιδραστική πορεία κατεύθυνση ως δημοτική αρχή; Σαφώς όχι . Κάναμε προσπάθεια . Διεκδικήσαμε περισσότερα κονδύλια από την κεντρική κυβέρνηση για έργα και υποδομές, αποσπάσαμε επιμέρους ζητήματα και χρηματοδότηση, πχ εντάξαμε στα χρηματοδοτικά προγράμματα του ΕΣΠΑ κάποιες από τις ανάγκες της πόλης, αποσπάσαμε το παραλιακό μέτωπο, το Πλατανόδασος, τα κτίρια της οδού Μανιακίου, χώρους στις εργατικές κατοικίες. Αποδεικνύεται ότι τα όποια τοπικά προβλήματα και ανάγκες είναι άμεσα συνδεδεμένα με την πολιτική που ασκείται και σχεδιάζεται κεντρικά . Η κεντρική εξουσία δεν δίνει τίποτε περισσότερο από πενταροδεκάρες για τα λεγόμενα τοπικά προβλήματα που τις περισσότερες φορές είναι και λαϊκά προβλήματα.
Τα μεγάλα έσοδα κατευθύνονται για την ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων, για την κυριαρχία της αστικής τάξης σαν τάξης και δεν τα διαθέτει ούτε για τα λαϊκά προβλήματα ούτε για πολιτιστικούς και αθλητικούς σκοπούς. Τα παραδείγματα είναι πολλά, όπως η πρόσφατη απόφαση στη Σύρο, με τα χρωστούμενα των
Ναυπηγείων στο Δήμο που χαρίστηκαν για να περαιωθεί η νέα επένδυση.
Η παλαιότερη απόφαση με τα χρωστούμενα στις ΔΕΥΑ για την επένδυση
Σκλαβενίτη. Η επιλογή της αστικής τάξης της χώρας να δίνει 4 δις για
ΝΑΤΟϊκές δαπάνες…….. Στον τομέα των μικροζητημάτων μπορεί κανείς να φλυαρεί για “ενότητα των Πατρινών”,” για ‘κοινωνική ειρήνη” για “την ζημιά που φέρνει τάχα η οξύτητα της Δημοτικής Αρχής στον ‘’εθνικό δρόμο της ΕΕ”, αλλά στον τομέα των μεγάλων ζητημάτων ξεχωρίζει η ήρα από το στάρι. Η αντιπαράθεση που ήδη ξεδιπλώνεται από όλες τις αστικές δυνάμεις στην πόλη σηματοδοτεί τα πράγματα με σαφήνεια . Η κριτική για τα μικροζητήματα εμπεριέχει ευθέως την αντιπαράθεση για τα μεγάλα ζητήματα με κεντρικό αυτό της Ανάπτυξης . Το ανάπτυξη για ποιον , ποιος πληρώνει δυο και τρεις φορές για τα ελάχιστα και ποιος κερδίζει σταθερά είναι στο κέντρο της αντιπαράθεσης .
Αλλάζουν τελικά τα πράγματα, ή είναι μοιραίο να μοιράζουμε και εμείς ως «Λαϊκή Συσπείρωση» ασπιρίνες για τον καρκίνο της αντιλαϊκής πολιτικής που καίει τα εργατικά-λαϊκά νοικοκυριά, τα δικαιώματα και τις ανάγκες του; Ναι λέμε αλλάζουν τα πράγματα αν θέλει ο λαός να πρωταγωνιστήσει ..αν θέλει μπορεί να διαφεντέψει την ζωή του, να την πάρει στα χέρια του αν δεν την αφήσει στους σχεδιασμούς της πλουτοκρατίας . Η Δημοτική Αρχή της Πάτρας , η δίκη μας Δημοτική Αρχή αυτό φιλοδόξησε να σηματοδοτήσει με την δράση της ΟΤΙ ΤΕΛΙΚΑ Ο ΛΑΟΣ ΜΠΟΡΕΙ, μπορεί να κερδίζει μικρές μάχες, να παίρνει ανάσες ζωής και αξιοπρέπειας και να ετοιμάζεται για τις μεγάλες, τις κεντρικές μάχες, για το ποιος θα διαφεντέψει τον πλούτο αυτού του τόπου , για να ξεμπερδέψει με τον καρκίνο της κεντρικά σχεδιασμένης αντιλαϊκής πολιτικής.
Τις μικροκατακτήσεις που έχουμε στο Δήμο τις κερδίσαμε μαζί με το λαό και τους εργαζόμενους γιατί πιστεύουμε και παλεύουμε για τα μεγάλα . Δεν στρεψοδικήσαμε από το κύριο ζήτημα , ανάπτυξη για τον λαό ή για το μεγάλο κεφάλαιο! Εδώ στρέφουμε την πυξίδα της δράσης μας και θα συνεχίσουμε .
Στον αντίποδα αυτών των πολιτικών που εφαρμόζονται , εξαντλούμε όποια περιθώρια υπάρχουν και ανοίγουμε δρόμους για να πάρει ανάσα η λαϊκή οικογένεια. Κάνουμε πράξη την προεκλογική μας δέσμευση να είμαστε λαϊκή αντιπολίτευση ενάντια στην ασκούμενη λαϊκή πολιτική του κεφαλαίου – ευρωπαϊκής ένωσης και των αστικών κομμάτων που την υπηρετούν.
Μέσα σε αυτό το αρνητικό για εμάς πολιτικό περιβάλλον δεν καθίσαμε με τα χέρια σταυρωμένα, με τη συμβολή των εργαζομένων μας ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις προασπίζοντας με τον καλύτερο τρόπο τα συμφέροντα των συνδημοτών μας. Αναφέρω μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα.
Ο οικονομικός εξορθολογισμός που έχει γίνει με την αποφασιστική
συμμετοχή των εργαζομένων είχε ως αποτέλεσμα οι πληρωμές
προς τρίτους από τη στιγμή που δημιουργούνται το αργότερο μέσα
σε 30 ημέρες να πληρώνονται.
Στο τεχνικό πρόγραμμα του 2017 εντάξαμε έργα που ανέρχονται
σε 30,17 εκ ευρώ, έργα τα οποία τα στρέψαμε προς την
ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών όπως σχολικά συγκροτήματα,
κατασκευή δρόμου Ξερόλακκα Μυκηναϊκός οικισμός, έργα στην
Ξερόλακκα , ασφαλτοστρώσεις κ.α.
Επισημαίνουμε ότι το σύνολο των μελετών που αφορούν το
τεχνικό πρόγραμμα του δήμου , έγιναν από τις υπηρεσίες μας.
Η Δημοτική Αρχή βρέθηκε στο πλευρό των εργαζομένων του δήμου
μας, στήριξε την πάλη για τα δίκαια αιτήματά τους. Για τους υπόψη
εργαζόμενους μας και μη έχοντας ασκήσει ένδικα μέσα ως δημοτική
αρχή σε θετικές γι’ αυτούς δικαστικές αποφάσεις εργατικών
διαφορών , έχουμε πληρώσει για το 2017 το ποσό των 234.675,12
ευρώ.
Πρόκειται για δεδουλευμένα παρελθόντων ετών αναδρομικότητα διορισμού αμοιβή με βάση τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας αντί των αντεργατικών συμβάσεων εργαζομένων με STAGE κτλ .
Με το νόμο 4555 του 2018 η κυβέρνηση διαγράφει πρόστιμα και προσαυξήσεις για την κατηγορία των εργαζόμενων μας σχολικών φυλάκων ,αλλά το κεφάλαιο των ασφαλιστικών εισφορών το χρεώνει πάλι στους δήμους ενώ είναι υποχρέωση του κράτους. Το ποσό αυτό ανέρχεται σε 2.300.000 ευρώ που καλείται ο δήμος να πληρώσει.
Επίσης κάθε χρόνο πληρώνουμε από το δήμο για εργαζόμενες με την ειδικότητα καθαριστριών μέσω σχολικών επιτροπών σε μέσα ατομικήςπροστασίας , το ποσό των 72.000 που η κυβέρνηση σύμφωνα με το νόμο 4483 του 2016 στέλνει και αυτό το λογαριασμό στους δήμους.
Παράλληλα καλύπτουμε κάθε χρόνο το κόστος της αύξησης του μειωμένου ωραρίου σε πλήρες των σχολικών καθαριστριών από ίδια έσοδα του δήμου, κόστος το οποίο ανέρχεται σε 280.000 ευρώ ετησίως
Εμείς ως Δημοτική Αρχή θα συνεχίσουμε μαζί με τους δημότες μας για πλήρη κρατική χρηματοδότηση, εξασφάλιση όλων των κρατικών δαπανών και της μισθοδοσίας των εργαζομένων των ΟΤΑ από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Θα συνεχίσουμε να αξιοποιούμε ότι περιθώριο υπάρχει και έχουμε για να ελαφρύνουμε τα λαϊκά νοικοκυριά, όπως στα ανταποδοτικά τέλη, στις κοινωνικές παροχές κ.α. Είμαστε αντίθετοι με την αντιλαϊκή πολιτική κράτους, κυβέρνησης των αστικών κομμάτων , που επιχειρούν να παρουσιάζουν την ληστεία του λαού ως μονόδρομο
και τη φτώχεια ως αναγκαίο κακό για την ανάπτυξη των κερδών του
κεφαλαίου.
Γνωρίζουμε φυσικά ότι δεν φτάνει η βούληση μας για να ανατραπούν αυτές οι αντιλαϊκές πολιτικές που μετατρέπουν τους δήμους όλο και περισσότερο σε ένα ακόμη φορομπηχτικό μηχανισμό. Είναι ο λαϊκός παράγοντας εκείνη η δύναμη που πρέπει να παρέμβει αποφασιστικά για να ανατρέψει το σύνολο των αντιλαϊκών πολιτικών. Να
αμφισβητήσει ένα δρόμο ανάπτυξης και των Δήμων εν προκειμένω που περνάει πάνω από τα συντρίμμια των λαϊκών δικαιωμάτων , που μετατρέπει τις ανάγκες του λαού και της νεολαίας του σε εμπόρευμα και τον μόχθο και την ζωή τους σε λάφυρο της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων».