«Διανύουμε εποχή έντονης δυσπιστίας για το αν οι διαχειριστές της πολιτικής εξουσίας έχουν τη δύναμη και τη θέληση να αλλάξουν την κατάσταση. Δικαιολογημένης, ακριβώς επειδή μέχρι σήμερα δεν έχουν γίνει εκείνα τα βήματα προόδου που περίμενε ο καθένας εξ ημών. Και έχει δίκιο ο κόσμος να είναι σκεπτικός και να έχει άρνηση απέναντι σε ό,τι γίνεται. Όταν υπάρχουν τόσα προβλήματα και ο κόσμος έχει φθάσει στα όρια της ψυχικής υγείας, είναι απολύτως δικαιολογημένο.
Η αναποτελεσματικότητα σε συνδυασμό με την τρομακτική οικονομική ύφεση, οδήγησε στην απόλυτη απογοήτευση. Και επιπρόσθετα, βαρύνουν οι πολιτικές που δεν ανοίγουν νέους ορίζοντες και δεν δημιουργούν προοπτική. Ειδικά για τις νέες και τους νέους, την πιο παραγωγική ηλικία της χώρας, που δυστυχώς φεύγουν μαζικά μετανάστες στο εξωτερικό, προκειμένου να εργαστούν υπό αντίξοες συνθήκες για να εξασφαλίσουν έναν μισθό των… 1.000 – 1.200 ευρώ!
Μπορεί να αλλάξει κάτι;Κάπου εκεί τίθενται τα σημαντικά ερωτήματα εν όψει των επερχόμενων Αυτοδιοικητικών εκλογών. Αν μπορεί κάτι να αλλάξει. Αν υπάρχει διέξοδος. Αν η πολυσυζητημένη ανάπτυξη είναι κάτι που πράγματι μπορεί να επιτευχθεί. Και αμέσως μετά, τίθενται τα ερωτήματα: «Ποιος» και «Πώς».
Φυσικά και δεν θα μπω στη διαδικασία προεκλογικών φράσεων, από εκείνες τις τετριμμένες που έχουμε συνηθίσει να ακούμε και μετεκλογικά μένουν στον «αέρα». Θα μπω, ωστόσο, στην ουσία του πράγματος, ξεκινώντας από μία βασική αλήθεια: Ότι το μεγάλο πρόβλημα της χώρας, και ειδικότερα της Δυτικής Ελλάδας, είναι ότι… ΔΕΝ παράγουμε!
Το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής μένει στα αζήτητα διότι δεν έχει γίνει η απαραίτητη επένδυση στον πρωτογενή τομέα, αλλά ούτε καν στον τομέα της μεταποίησης. Και παράλληλα δεν αναλήφθηκαν δραστικές πρωτοβουλίες, ούτε έγιναν τα αναγκαία έργα. Με άλλα λόγια, δεν έχουν υπάρξει επαρκείς πολιτικές που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν το έδαφος και να οδηγήσουν σε επαναδραστηριοποίηση το παραγωγικό δυναμικό της περιοχής μας.
Πώς;
Έχουμε μπροστά μας ένα Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Έχουμε πέντε χρόνια, στα οποία θα μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε πόρους και να εφαρμόσουμε πολιτικές. Οι πόροι είναι το Πρόγραμμα Επενδύσεων και το νέο ΕΣΠΑ. Άρα λοιπόν θα γίνουν επενδύσεις εκεί που μπορούμε να μεγιστοποιήσουμε το παραγωγικό αποτέλεσμα. Η χώρα χρειάζεται παραγωγική ανασυγκρότηση και ο τόπος μας χρειάζεται πολιτικές ενίσχυσης του εισοδήματος των ανθρώπων και να χτυπηθεί η ανεργία. Τα μεγάλα ή τα μικρότερα έργα, τα οποία θα είναι στοχευμένα έργα και θα επιλεγούν μέσα από διαδικασίες κάλυψης αναγκών, αλλά και επενδυτικών πρωτοβουλιών, για να μπορέσουμε να αλλάξουμε το τοπίο. Αυτό για να γίνει πρέπει να έχεις σταθερές πολιτικές και στοχευμένες δράσεις και βέβαια να διεκδικείς από την κυβέρνηση για να την υποχρεώσεις να εφαρμόσει και ανάλογες πολιτικές. Δεν μπορεί να παραμένει αναξιοποίητη η περιουσία του δημοσίου πέριξ της Γέφυρας, το λιμάνι του Πλατυγιαλίου, δεν μπορεί η Δυτική Ελλάδα, που είναι η φυσική πύλη της Ευρώπης, να έχει αυτό το οδικό δίκτυο, δεν μπορούμε να μην έχουμε πρωτοβουλίες μεταξύ των παραγωγικών τάξεων για την προώθηση των τοπικών προϊόντων. Μέλημα δικό μας είναι πάνω στις υποδομές που έχουμε να δημιουργήσουμε ένα αποτέλεσμα που να ανταποκρίνεται στις δυνατότητες που έχουμε σε αυτή την περιοχή.
Άρα λοιπόν, έχουμε εναλλακτικούς δρόμους. Η Δυτική Ελλάδα είναι παράδεισος προϊόντων και υλικών, αλλά χρειάζονται αποφασιστικές πολιτικές. Έτσι η περιβόητη περιφερειακή ανάπτυξη, μπορεί να υπάρξει! Και μπορεί να λειτουργήσει ως μοχλός προόδου για όλους.
Με ποιον;Η καθαρά Αυτοδιοικητική και πρωτίστως ασυμβίβαστη διαδρομή του ΘύμιουΣώκου, αποδεικνύουν την γνώση του, την ικανότητά του και κυρίως την θέλησή του να δουλέψει για να βγούμε από το αδιέξοδο. Το ότι ποτέ δεν λειτούργησε …υπό των κομμάτων αλλά ήταν μόνο ο Αυτοδιοικητικός που διεκδικούσε και απαιτούσε μέσα από αγώνα και επιχειρηματολογία για την περιοχή και τα κατάφερε στον μέγιστο βαθμό, αποτελεί και την απόδειξη για όσα αναφέρω παραπάνω. Για τους λόγους αυτούς αποφάσισα να είμαι στο πλευρό του. Μπορούμε να αλλάξουμε την κατάσταση. Μπορούμε πολύ καλύτερα, γιατί εμείς και κυρίως τα παιδιά μας αξίζουμε περισσότερα»!
Αχιλλέας Ν. ΡοδίτηςΥποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος