Από τα ΜΜΕ, στην αυτοδιοίκηση! Η Αιγιώτισσα δημοσιογράφος Πέπη Σπηλιωτοπούλου στο πλευρό του Απόστολου Κατσιφάρα

ΠΕΠΗ-2-620×420

Στον κόσμο των ΜΜΕ η Πέπη Σπηλιωτοπούλου αντιπροσωπεύει αυτό που λέμε «χαρά της ζωής». Αεικίνητη, χαμογελαστή, πολυσχιδής, ανοικτόμυαλη,  ακατάβλητα ενεργητική, αισιόδοξη, αντικειμενική, συνεργάσιμη  και δοτική. Σε έναν χώρο με τόσο έντονο το …κουσούρι του ανταγωνισμού (και όχι μόνο), αυτά τα πράγματα μόνο αυτονόητα δεν είναι.

Για αυτό το λόγο και η απόφαση της Αιγιώτισσας δημοσιογράφου, που είναι η «ψυχή» του «Ράδιο Αίγιο» και του «Φιλόδημου», να δοκιμάσει τις δυνάμεις της στον στίβο της αυτοδιοίκησης και δη αυτής του β΄βαθμού, δεν εξέπληξε κανέναν από όσους τη γνωρίζουν. Άλλωστε η δημοσιογραφία και η πολιτική πορεύονται κατά κάποιο τρόπο βίους παράλληλους, ενώ και οι δύο χώροι έχουν ανάγκη από ανανέωση, ευθύτητα και θετική αύρα. Η υποψήφια του συνδυασμού του Απόστολου Κατσιφάρα, φαίνεται ότι τα έχει και τα τρία και μάλιστα  στον υπερθετικό βαθμό.

 

Από τη δημοσιογραφία στην πολιτική. Δεν είναι βεβαίως ασυνήθης η μετάβαση. Πώς πήρες την απόφαση;

«Πάντα με ενδιέφερε η πολιτική, όχι ως στείρος λόγος και πεδίομικροεξυπηρετήσεων αλλά ως καθημερινός και αδιάκοπος τρόπος αντιμετώπισης των μικρών και μεγάλων δυσκολιών που αντιμετωπίζει ο κοινωνικός ιστός. Λόγω του λειτουργήματος που ασκούμε οι δημοσιογράφοι, είμαστε σε θέση να καταγράφουμε και να αναδεικνύουμε ένα ευρύ φάσμα ζητημάτων που απασχολούν τους πολίτες, έχοντας συνεχή επαφή μαζί τους. Πολλές φορές μάλιστα και λόγω των παρεμβάσεών μας, αρκετά προβλήματα έχουν βρει τη λύση τους ή τουλάχιστον το δρόμο προς τη λύση. Είπα λοιπόν να δοκιμάσω να συμβάλω στην επίλυση ζητημάτων από διαφορετικό μετερίζι, συμμετέχοντας στο περιφερειακό κέντρο λήψης αποφάσεων, εφόσον φυσικά το αποφασίσει με την ψήφο του ο λαός της Αχαΐας!»

 

Γιατί στην αιρετή περιφέρεια β΄βαθμού και γιατί με τον Απόστολο Κατσιφάρα;

«Και γιατί όχι; Πέραν του χιούμορ, γνωρίζω τον Απόστολο Κατσιφάρα πάνω από 25 χρόνια και πάντα τον παρακολουθούσα με ενδιαφέρον, μιας και είναι ένας έμπειρος πολιτικός με γόνιμο μυαλό που όμως δεν χάνει την πολιτική του «φρεσκάδα», η πορεία του χαρακτηρίζεται από ψυχραιμία, μεθοδικότητα και αποτελεσματικότητα, είναι ανοιχτός σε συνεργασίες και δείχνει πάντα σεβασμό σε όλες τις δημοκρατικές απόψεις. Είναι τιμή μου που μου πρότεινε να συμμετάσχω στο ψηφοδέλτιο της παράταξης «Δικαίωμα στην Πρόοδο» κι επειδή εκ φύσεως είμαι άνθρωπος προοδευτικός και ανοιχτόμυαλος, δέχτηκα με χαρά αλλά και έχοντας επίγνωση της ευθύνης που αναλαμβάνω».

 

Νέοι άνθρωποι στα κοινά. Πιστεύεις ότι μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα;

«Κοίταξε, για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή. Αλλά και κάθε ταξίδι χιλίων χιλιομέτρων ξεκινά από το πρώτο βήμα. Σαφώς και η εμπειρία των παλαιοτέρων είναι πολύτιμη και ουσιαστική αλλά η ανανέωση σε πρόσωπα επίσης είναι επιβεβλημένη, δεδομένου πως οι νέοι, ευτυχώς, συνεχίζουν να ονειρεύονται και να σχεδιάζουν, ακόμα κι όταν η παρτίδα μοιάζει χαμένη και κάποιες φορές με τάση ουτοπική, ως αντίδοτο στο τέλμα και τον «ρεαλισμό». Νομίζω πως η είσοδος νέων ανθρώπων στα κοινά, οι οποίοι θα συνεργαστούν με ήθος και όρεξη με τους πιο έμπειρους, μπορεί να είναι ένα αποτελεσματικό «όπλο» στον αγώνα και την επιθυμία όλων μας για ένα πραγματικά καλύτερο αύριο».

 

Ένας δημοσιογράφος που είναι και υποψήφιος, αυτολογοκρίνεται κατά κάποιο τρόπο;

«Δεν τα πάω καλά με τη λογοκρισία, μιας και οι πολιτικές πεποιθήσεις μου είναι ακέραια δημοκρατικές. Ως δημοσιογράφο με εκφράζει απόλυτα ο γνωστός «χρυσός» κανόνας της δημοσιογραφίας «Η είδηση είναι ιερή και το σχόλιο ελεύθερο».  Φυσικά μιλάω για μένα και μόνο, μιας και ο καθένας μας αποφασίζει και βάζει τα όριά του στον τρόπο που εκφράζεται και ανάλογα με τις «συγκυρίες», όπως π.χ. μια υποψηφιότητα σε εκλογές. Η γνώμη μου είναι, πάντως, πως η «επιλεκτική» και «συγκυριακή» αυτολογοκρισία αποτελεί μια «αλλοίωση» της προσωπικότητας του καθενός μας -και για μένα είναι αργά πια για να «αλλοιωθώ»!»

 

Να φανταστώ ότι έχουν ξεκινήσει οι περιοδείες;

«Η επαφή με τους συμπολίτες δεν σταματά ποτέ, είτε σε επίπεδο προσωπικό είτε σε επίπεδο παράταξης. Είναι διαρκής, σε βάθος χρόνου και το ενδιαφέρον αδιάκοπο και ανιδιοτελές. Για να το πω διαφορετικά, η παράταξή μας, ο επικεφαλής της, τα μέλη της και εγώ προσωπικά, δεν λείψαμε ποτέ από την κοινωνία, ο καθένας μας από το μετερίζι του. Οπότε, αν εννοείς τις «ευκαιριακές» περιοδείες που συνηθίζουν οι «αλεξιπτωτιστές» της πολιτικής, όχι δεν ξεκίνησαν και δεν θα ξεκινήσουν γιατί δεν θα υπάρξουν τέτοιες. Είμαστε πάντα εδώ για όλους και θα συνεχίσουμε, με τη βοήθεια του Θεού».

 

Ποιο είναι το πιο ενδιαφέρον σκέλος μιας προεκλογικής εκστρατείας;

«Προφανώς η επαφή με τους συμπολίτες, η οποία μας βοηθά να σχεδιάσουμε και να προγραμματίσουμε έργα και δράσεις. Οι νέες γνωριμίες, συνεργασίες και φιλίες που προκύπτουν και μας ανανεώνουν κοινωνικά και βέβαια το αίσθημα ευθύνης απέναντι στους συμπολίτες, που μας εμπιστεύονται για την βέλτιστη επίλυση των ζητημάτων που τους απασχολούν».

 

Η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και η επόμενη μέρα. Αν μπορούσες να ιεραρχήσεις τις προτεραιότητες, ποιο θέμα θα ανέβαζες πρώτο στην ατζέντα;

«Σημαντικότερο ζήτημα, κατ’εμέ, είναι η διαχείριση απορριμμάτων με σύγχρονες και αποδοτικές μεθόδους, φιλικές προς το περιβάλλον. Ακολουθεί η βελτίωση της οδοποιίας και η καλύτερη προσβασιμότητα μέσω των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς και ειδικότερα του σιδηροδρόμου,οι δράσεις βελτίωσης της ποιότητας ζωής των πολιτών, ειδικότερα των οικονομικά ασθενών και η έμπρακτη στήριξη των κυττάρων τέχνης και πολιτισμού της Περιφέρειάς μας, μέσα από φεστιβάλ και διοργανώσεις τοπικού και ευρύτερου ενδιαφέροντος».

 

Γυναίκες και ποσόστωση. Πιστεύεις ότι έχουμε πολύ δρόμο σε ό,τι αφορά τις γυναίκες στα κοινά και ιδιαίτερα σε θέσεις ευθύνης;

«Η θεσμοθέτηση του υποχρεωτικού ποσοστού γυναικείας συμμετοχής 40% στα ψηφοδέλτια είναι ένα βήμα αλλά δεν φτάνει. Οι ψηφοφόροι καλούνται να μας αξιολογήσουν αλλά κι εμείς οι γυναίκες καλούμαστε να μην …επαναπαυτούμε στο φύλο μας και σε «κορώνες» περί ισότητας αλλά να αναπτύξουμε δεξιότητες και ικανότητες για να είμαστε πραγματικά χρήσιμες στο κοινωνικό σύνολο και όχι «γλάστρες». Προσωπικά δεν θεωρώ πως υπάρχει διαφορά στο αίσθημα ευθύνης που μπορούν να φέρουν οι άνδρες και οι γυναίκες και γι’αυτό και οι όποιοι αποκλεισμοί ή επιφυλακτικότητα αναφορικά με το φύλο δεν έχουν θέση στο σήμερα και στο αύριο. Χρέος μας είναι να τα εξαλείψουμε, να συνεργαστούμε ως προσωπικότητες και όχι ως «άνδρες-γυναίκες» και έτσι να προχωρήσουμε επιτέλους μπροστά!»

Της Γιώτας Κοντογεωργοπούλου

(εφημερίδα 7 Μέρες Ενημέρωση)

Share the Post