Αλλάζουν και πάλι τα σενάρια σε ό,τι αφορά την παράταξη «Τώρα για την Πάτρα» και τις συμμαχίες που επιχειρεί και οι οποίες φαίνονταν να είχαν τελεσιδικήσει υπέρ της συνεργασίας με τη ΡΑΠ, η οποία μάλιστα είχε απασχολήσει εκτενώς και τα ΜΜΕ.
Πληροφορίες ωστόσο αναφέρουν ότι τα πράγματα μέσα σε λίγες ημέρες άλλαξαν ξανά, καθώς μετά τη συνάντηση κάποιων εκ των στελεχών με εκπροσώπους της ΡΑΠ, κατά τη διάρκεια της οποίας φαινόταν να υπάρχει συναίνεση, άρχισαν οι αμφισβητήσεις και οι διαφωνίες οι οποίες οδηγούν σε αδιέξοδο και αυτή την ώσμωση και μάλιστα σε διάστημα ολίγων ημερών και ενώ όλα έδειχναν «κλειδωμένα».
Σύμφωνα με νεότερες πληροφορίες, τα στελέχη της παράταξης «Τώρα για την Πάτρα», αφού συζήτησαν με όλες τις υπάρχουσες παρατάξεις, κινούνται πλέον στην λογική της αυτόνομης καθόδου τους στις εκλογές του ερχόμενου Μαϊου. Οι ίδιες πληροφορίες λένε ότι σε σύσκεψη που θα πραγματοποιηθεί μετά τις 20 Οκτωβρίου, θα επιχειρηθεί ψηφοφορία για την ανάδειξη επικεφαλής της παράταξης προκειμένου η παράταξη του πρώην δημάρχου Γιάννη Δημαρά (η γνώμη του οποίου θα έχει βαρύνουσα σημασία επί του θέματος), να διεκδικήσει την ψήφο των Πατρινών κατεβαίνοντας μόνη της στον εκλογικό στίβο.
Μάλιστα υπάρχει και πρόσωπο μέσα από τους κόλπους της παράταξης που φέρεται να πήρε πάνω του την υπόθεση προτείνοντας κάτι του στυλ «πάω μπροστά και πάμε», αλλά αυτό δεν έχει ακόμη διασταυρωθεί.
Υπενθυμίζεται ότι η παράταξη «Τώρα για την Πάτρα» έμεινε ακέφαλη μετά την αποχώρηση του Γιάννη Δημαρά και ουδέποτε κινήθηκαν διαδικασίες για την εκλογή νέου επικεφαλής με αποτέλεσμα να φτάσει στο παρά ένα των εκλογών και να βρεθεί στο ρόλο της πολύφερνης νύφης με στελέχη της να συζητούν με άλλα σχήματα και κατά καιρούς να απασχολούν την επικαιρότητα με δελτία τύπου ή διαρροές περί συνεργασιών που τελεσιδικούν.
Ένας από τους λόγους που δεν είχε αποτολμηθεί η εκλογή επικεφαλής, ήταν η διάσταση μεταξύ των δεξιών και αριστερών τάσεων και αναφορών εντός της ομάδας για το ποιος θα πάρει το πάνω χέρι, καθώς μετά την αποχώρηση Δημαρά, ο διάλογος μεταξύ των δύο πλευρών σε αυτό το επίπεδο δεν ήταν και η πιο εύκολη υπόθεση.
Το ερώτημα βεβαίως παραμένει: πώς η σύγκλιση στο πρόσωπο ενός επικεφαλής που δεν επιτεύχθηκε την προηγούμενη περίοδο θα επιτευχθεί τώρα;