Ως πρώτη δημόσια αντιπαράθεση με «οπλοστάσιο» επιχειρημάτων που καταδεικνύουν την πλήρη διάσταση απόψεων σε ό,τι αφορά τα θέματα της πόλης και ζητήματα ανάπτυξης εκλήφθηκαν οι τοποθετήσεις του δημάρχου της Πάτρας Κώστα Πελετίδη και του αντιπεριφερειάρχη και υποψήφιου- όπως όλα δείχνουν- δημάρχου Πατρέων Γρηγόρη Αλεξόπουλου κατά τη διάρκεια ημερίδας με θέμα την Πάτρα και μάλιστα στην έναρξή της, στον πρώτο θεματικό κύκλο που αφορούσε τις υποδομές.
Η επιλογή του Γρηγόρη Αλεξόπουλου να τοποθετηθεί μετά τη εισηγητική τοποθέτηση του δημάρχου πάνω σε ζητήματα υποδομών για την πόλη, ήταν κάθε άλλο παρά τυχαία όπως αποδείχθηκε από τη συνέχεια καθώς ο αντιπεριφερειάρχης, άδραξε την ευκαιρία να διαφοροποιηθεί πλήρως από την αντίληψη της δημοτικής αρχής, αλλά και να καυτηριάσει, εμμέσως πλην σαφώς, την πολιτική της αντίληψη για τα πράγματα και τον τρόπο αντιμετώπισής τους, χωρίς να φείδεται αιχμηρών αναφορών.
Τόσο η παρουσία του κ. Αλεξόπουλου στην ημερίδα για την Πάτρα, όσο και η παρεμβατική του τοποθέτηση σχολιάστηκαν ως δημόσια ομολογία… υποψηφιότητας για τον δήμο και μάλιστα με την απόδοση εξ αρχής των διαπιστευτηρίων του για το πώς βλέπει την πόλη, ποιό θα είναι το δικό του πολιτικό αφήγημα. Ήταν σαν να λέει απευθυνόμενος στη δημοτική αρχή «εδώ είμαι».
Πελετίδης και Αλεξόπουλος ξεδίπλωσαν επί της ουσίας το σκεπτικό τους, αφήνοντάς μας να διακρίνουμε την …ραχοκοκαλιά της προεκλογικής τους διαφωνίας, η οποία θα ενταθεί όσο πλησιάζει ο μήνας Μάιος. Άλλωστε η φράση του Γρηγόρη Αλεξόπουλου «θα έχουμε την ευκαιρία να τα πούμε αναλυτικά το επόμενο διάστημα» μόνο ως φιλολογική σημείωση δεν μπορεί να εκληφθεί.
Πελετίδης: Εμείς διαλέξαμε μετερίζι
Το μοντέλο στο οποίο κινήθηκε και στην ημερίδα και στο οποίο θα εξακολουθήσει να κινείται ο Κώστας Πελετίδης, είναι γνωστό. Ο δήμαρχος άλλωστε είναι προσδεδεμένος στην πολιτική του ΚΚΕ, κάτι που ποτέ δεν αρνήθηκε και από το οποίο ποτέ δεν παρέκλινε.
« Όταν μιλάμε για πόλη, μιλάμε για τους ανθρώπους της, αυτούς που την κτίζουν, βλέπουμε τις ανάγκες τους στην ζωή, την κατοικία, την εργασία, την κοινωνία» τόνισε ο κ. Πελετίδης και συνέχισε : «Εμείς ως Δημοτική Αρχή ξεκαθαρίσαμε εξ αρχής τις προτεραιότητές μας. Θεωρούμε όμορφη πόλη την πόλη που δεν έχει ανέργους, φτώχεια, παιδιά στην εξάρτηση» είπε.
«Στην χώρα μας, στην πόλη μας, αλλά και διεθνώς γίνεται συγκέντρωση πλούτου σε λίγα χέρια. Το κοινωνικό μας σύστημα βρίσκεται σε σήψη και παρακμή . Στην Πάτρα έχουμε 35.000 ανέργους, 15.000 στο ΚΕΑ, χιλιάδες ειδοποιήσεις για διακοπή ρεύματος. Χιλιάδες επαγγελματίες αυτοαπασχολούμενοι, μικροί αγρότες καταστρέφονται. Ο ανταγωνισμός με το μεγάλο κεφάλαιο τους έχει στείλει στα Τάρταρα.
Εμείς διαλέξαμε μετερίζι, είμαστε μαζί με τους εργαζόμενους τους επαγγελματίες, τους αυτοαπασχολούμενους που καταστρέφονται, τους αγρότες που ξεκληρίζονται. Στηρίζουμε ποικιλότροπα τον αγώνα τους για επιβίωση για μια ζωή αντίστοιχη της εποχής μας, εποχής που η επιστήμη και η τεχνική βρίσκεται στο απόγειό της.
Δεν πιστεύουμε ότι η Πάτρα θα γίνει η όαση μέσα στην έρημο του συστήματος, αλλά μπορούμε να δώσουμε και δίνουμε ανάσες μικρές και μεγάλες. Δυναμώνουμε και εμείς, στο κομμάτι που μας αντιστοιχεί, τον αγώνα ενάντια στις πολυεθνικές, τα μονοπώλια, τις επιχειρηματικές αλυσίδες που δεν αφήνουν τίποτα όρθιο στο διάβα τους».
Αλεξόπουλος: όχι άλλες χαμένες ευκαιρίες
Η απάντηση ήρθε λίγα λεπτά αργότερα από τον Γρηγόρη Αλεξόπουλο, ο οποίος επιδίωξε αρχηγική εμφάνιση με την δημιουργία της αίσθησης του ισχυρού πόλου που θα σταθεί στον αντίποδα του Δημάρχου με προορισμό την κάλπη.
«Θεωρώ αδιανόητο άλλες πόλεις της Ελλάδας, όπως τα Τρίκαλα, όπως η Καλάμάτα, όπως τα Γιάννενα να κάνουν άλματα, να μεταμορφώνονται, να μετατρέπονται σε έξυπνες σύγχρονες πόλεις, σε πόλεις που αξιοποιούν τη δημιουργικότητα των ανθρώπων τους, που τους ανοίγουν δρόμους στην απασχόληση και την ποιότητα ζωής, και η Πάτρα, η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, να παραμένει στάσιμη και σε ορισμένα σημεία αντί για σημειωτόν να πηγαίνει και όπισθεν με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για τους πολίτες» είπε ο κ. Αλεξόπουλος:
«Δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλες χαμένες ευκαιρίες. Η Πάτρα δεν μπορεί άλλο να παραμένει στη στάση να περάσει τυχαία από μπροστά της το τρένο της ανάπτυξης. Πιστεύω απόλυτα ότι είναι δικό μας χρέος δικό μας, χρέος της αυτοδιοίκησης, των φορέων, των πολιτών, να αναπτύξουμε όλες εκείνες τις πρωτοβουλίες, όλες εκείνες τις παράλληλες δράσεις που θα φέρουν ανάπτυξη στο πλαίσιο ενός συνολικού σχεδιασμού, ο οποίος για να επιτύχει το στόχο του θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα συνεργασίας, ειλικρινούς διαλόγου, χωρίς παρωπίδες και ιδεοληψίες, χωρίς εγωισμούς και εμμονές.
Ο τόπος μας, η πόλη μας, πρέπει να εντρυφήσει στη λογική της συνέργειας για να μπορέσουμε να οδηγηθούμε σε ένα αποτέλεσμα είτε μικρό είναι αυτό, είτε μεγάλο και να μην παραμένουμε εγκλωβισμένοι στη νοσογόνο λογική που θέλει τον κάθε φορέα να κινείται με βάση το δικό του σκεπτικό, χωρίς να κοιτάζει γύρω του, χωρίς εν τέλει να κοιτάζει το μέλλον της πόλης και των ανθρώπων της».
Οι αιχμές
Καθόλου απαρατήρητες δεν πέρασαν οι αχιμές του κ. Αλεξόπουλου για το φράγμα Πείρου Παραπείρου και την άρνηση του δήμου να συμμετάσχει στο φορέα.
«Δεν μπορώ να δεχθώ σε καμιά περίπτωση μια αυτοδιοίκηση που παραχωρεί τα δικαιώματά της στο κράτος» είπε, ενώ σε σχέση με το θαλάσσιο μέτωπο τόνισε ότι «Μετά από 20 χρόνια διεκδίκησης το πήραμε. Και φτάσαμε στο παρά ένα να μην ξέρουμε τι θα το κάνουμε, να μην έχουμε συμφωνήσει ως πόλη τι θέλουμε να γίνει εκεί, σε τι προσδοκούμε. Ναι στα πάρκα, όλοι τα θέλουμε, όλοι τα απολαμβάνουμε, αλλά μια σύγχρονη πόλη δεν μπορεί να μένει μόνο στα πάρκα»
Αίσθηση προκάλεσε και η τοποθέτηση Αλεξόπουλου σχετικά με το πρόγραμμα Βιώσιμης Αστικής Ανάπτυξης, για το οποίο από την περιφέρεια έχουν εξασφαλιστεί πόροι. «Δυστυχώς βρισκόμαστε ακόμη στις μακέτες. Ενώ άλλοι δήμοι στη Δυτική Ελλάδα έχουν προχωρήσει με το συγκεκριμένο πρόγραμμα, ο δήμος της Πάτρας δεν έχει μέχρι στιγμής απορροφηθεί ούτε ένα ευρώ. Ακούω ότι επικαλείται αναχώματα από φορείς και συλλόγους. Με τους φορείς και τους συλλόγους δεν συζητάς στο παρά πέντε, πολλώ δε μάλλον στο και πέντε. Με τους φορείς και τους συλλόγους, με τους πολίτες και τους κατοίκους συζητάς πριν δράσεις και πριν πάρεις τις αποφάσεις. Διότι όταν δεν τους ρωτάς, είναι λογικό σε κάτι να διαφωνούν και να βρίσκεσαι ενώπιον προβλημάτων. Εκεί δεν σου φταίνε οι όποιες διαφωνίες. Φταις εσύ που δεν ρώτησες» τόνισε.
(από Εφ. 7Μέρες Ενημέρωση)