Η ΚΟΝΤΡΑ μεταξύ του Νίκου Παπαδημάτου και του Νίκου Νικολόπουλου θα είναι εκ των hilights της φετινής εκλογικής αναμέτρησης για το δήμο της Πάτρας. Δεν είναι μόνο η επιδίωξη για συγκέντρωση του μεγαλύτερου ποσοστού στον λογικό αγώνα μιας διαδικασίας που οδηγεί στην κάλπη. Είναι (κυρίως αυτό), η επιδίωξη της επικράτησης στον πολιτικό χώρο στον οποίο και οι δύο απευθύνονται, η απόδειξη του «εγώ ειμί ο σωστός ο δεξιός, εμένα αποδέχεται ο κόσμος».
Κι αν για τον Παπαδημάτο η όλη διαδικασία αγγίζει τα σύνορα της διατήρησης του πολιτικού του κύρους μέσα από μια υψηλή καταγραφή δια της συσπείρωσης του κόσμου της Νέας Δημοκρατίας (κάτι που προς το παρόν δεν φαίνεται να επιτυγχάνεται), για τον Νικολόπουλο, η κούρσα έχει συγκεκριμένη …διαδρομή που δεν είναι άλλη από την επάνοδό του στο δεξιό στρατόπεδο, δια μέσου της βάσης του κόμματος, μιας και προς την ηγεσία δεν φαίνεται να έχει εξασφαλίσει πρόσβαση.
ΣΤΟΧΟΣ του Νικολόπουλου, λένε όσοι παρακολουθούν την πορεία του, είναι πρωτίστως να συγκεντρώσει μεγαλύτερο ποσοστό από αυτό του έχοντα την στήριξη των στελεχών της Ν.Δ., Νίκου Παπαδημάτου, προκειμένου να του κάνει χρήση για τις εθνικές εκλογές που έπονται. Χρήση διαπραγματευτικού χαρτιού και προς (ή μήπως αποκλειστικά προς;) το χώρο της Νέας Δημοκρατίας, του οποίου δηλώνει γέννημα θρέμμα.
Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι ότι ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα προκαλέσει πολύ περίεργους κραδασμούς. Φανταστείτε για παράδειγμα ένα σενάριο που θα ήθελε τον Νικολόπουλο επικρατέστερο σε ποσοστά του Παπαδημάτου. Τι θα μπορούσε να σημαίνει κάτι τέτοιο για το χώρο, πολλώ δε μάλλον για τα στελέχη του κόμματος στην Αχαΐα που προώθησαν τη συγκεκριμένη επιλογή, μηδέ της ηγεσίας της ΝΟΔΕ εξαιρουμένης;
ΘΑ ΗΤΑΝ ανοικτές οι θύρες για τη επάνοδο Νικολόπουλου; Η απάντηση στελεχών της Νέας Δημοκρατίας λένε πως όχι, σε καμία περίπτωση, μιας και το όλο θέμα προσκρούει πρωτίστως στον πρόεδρο του κόμματος με τον οποίο οι σχέσεις διατηρούνται ακόμη σε σχεδόν πολικές θερμοκρασίες. Ωστόσο, αφενός ο πρόεδρος έχει κρατήσει τις αποστάσεις του από τη δημόσια στήριξη Παπαδημάτου, (δια της γνωστής μεθόδου του «νίπτω τας χείρας μου για κάτι παρακινδυνευμένο») αφετέρου κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι ένα σενάριο που θα ήθελε τον Νικολόπουλο να συγκεντρώνει μεγαλύτερα ποσοστά από αυτά του Παπαδημάτου, δεν θα ήταν ένα εφιαλτικό σενάριο για όσους επέμειναν να δοθεί στήριξη στην Πάτρα, παρά τη σαφή διάθεση και τις δηλώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη, ότι θα αφεθούν όλα τα λουλούδια να ανθίσουν.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ τυχαία λοιπόν η κόντρα που έχει ξεσπάσει μεταξύ των δύο για τις δημοσκοπήσεις και τις σχετικές διαρροές, με τον μεν Νικολόπουλο να περιφέρει πληροφορίες για ποσοστά που τον θέλουν ακόμη και δεύτερο μετά τον Κώστα Πελετίδη, τον δε Παπαδημάτο να κάνει λόγο για «κέντρα που είναι γνωστά σε όλους μας και επιδίδονται στο γνωστό παιχνίδι της διασποράς ειδήσεων σερβίροντας στοιχεία που τους βολεύουν» και να απειλεί με τη «νόμιμη οδό» όσους διέρρευσαν ή δημοσίευσαν τις διαρροές έρευνας.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ Νικολόπουλου ήρθε λίγο αργότερα και συμπυκνωνόταν στο εξής: «η παράταξή μας προτείνει όλες οι υποψήφιες δημοτικές παρατάξεις της Πάτρας να συμφωνήσουν και από κοινού να αναθέσουν τη διενέργεια δημοσκόπησης ή δημοσκοπήσεων». Ξεπερνάμε τις ραδιοφωνικές δηλώσεις του Προέδρου του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος με τις εκκλήσεις του να μην μετρηθεί από καμία δημοσκοπική εταιρεία, διότι όπως είχε πει αυτές παίζουν παιχνίδια και θησαυρίζουν και συνεχίζουμε.
ΠΡΙΝ καν στεγνώσει το μελάνι των ανακοινώσεων των δύο στρατοπέδων περί δημοσκοπήσεων, ήρθε μια νέα… κρίση που θα μπορούσες να την πεις και κρίση νεύρων.
Αυτή τη φορά από μια εταιρεία στοιχημάτων, την εγκυρότατη stoiximan.gr, οι αποδόσεις της οποίας έσπειραν θύελλες.
Με βάση τις αποδόσεις λοιπόν, εμφανίζεται ως φαβορί, ο Κώστας Πελετίδης, με ξεκάθαρα δεύτερο τον Γρηγόρη Αλεξόπουλο. Τρίτος σε απόσταση με βάση τις αποδόσεις είναι ο Νίκος Νικολόπουλος και ακολουθεί σε μεγάλη επίσης απόσταση ο Νίκος Παπαδημάτος. Γιώργος Ρώρος και Πέτρος Ψωμάς, συμπληρώνουν το παζλ στα στοιχήματα.
ΣΑΦΕΣΤΑΤΑ η πολιτική δεν είναι στοίχημα. Αδιαμφισβήτητα όμως οι στοιχηματικές εταιρείες έχουν τις άκρες τους στις δημοκοπικές εταιρείες. Και ο νοών νοείτω.
Τα Συνεργεία αμέσου δράσεως και η κουκουναριά
Η ΤΑΚΤΙΚΗ της παρούσης δημοτικής αρχής, μοιάζει με αυτή της «αμέσου δράσεως» . Προκύπτει ας πούμε ένα θέμα στην επικαιρότητα, όπως π.χ. η γνωστή κουκουναριά στην περιοχή της Αρόης. Αφού το θέμα φτάσει στα όριά του, όπως εν προκειμένω στην είσοδο των δικαστηρίων και αρχίσει να φιγουράρει στα ΜΜΕ, σημαίνει συναγερμός. Συνεργεία του δήμου καταφθάνουν στο σημείο και δηλώνουν πανέτοιμα για παρέμβαση. Ακολουθεί δελτίο Τύπου με πανηγυρικό επί του θέματος της αμέσου δράσεως. Τι μεσολαβεί; Το χρονικό διάστημα μέχρι να φτάσει το θέμα στα ΜΜΕ. Και το πιο σημαντικό: η έλλειψη σχεδιασμού για επίλυση. Καλά είναι τα συνεργεία, ιδίως όταν βγαίνουν ανήμερα της εκδίκασης της υπόθεσης, αλλά καλύτερος είναι ο σχεδιασμός για να μην ξαναχρειαστεί να βγουν τα συνεργεία. Με το πρώτο σκέλος η δημοτική αρχή τα πάει καλά. Με το δεύτερο, υπάρχει πρόβλημα. Κυρίως επειδή ο σχεδιασμός προϋποθέτει επιλογή και η επιλογή κάποιους τους ευχαριστεί και κάποιους τους δυσαρεστεί. Στη μέση βρίσκεται η στασιμότητα, μερικές φορές μάλιστα και ο κίνδυνος.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΥΚΟΥΝΑΡΙΑ τώρα, τα πράγματα έχουν ως εξής: Εδώ και μήνες αν περνούσες βράδυ από το συγκεκριμένο σημείο στην Αρόη, οδηγούσες μηχανάκι και δεν γνώριζες την …μορφολογία, υπήρχε κίνδυνος να καταλήξεις, στην καλύτερη των περιπτώσεων, σε ένα άβολο κρεβάτι της ορθοπεδικής. Οι ρίζες του δέντρου είχαν φουσκώσει το οδόστρωμα, στολίζοντάς το με μεγάλα σαμάρια. Πριν από καιρό η δημοτική Αρχή της Πάτρας είχε ικανοποιήσει το αίτημα κατοίκων, οικολογικών οργανώσεων και φορέων και είχε αρνηθεί να υλοποιήσει απόφαση της προηγούμενες δημοτικής αρχής για κόψιμο του δέντρου, προχωρώντας σε προσωρινού τύπου παρεμβάσεις με επίστρωση ασφάλτου στο σημείο.
ΜΕΤΑ ΑΠΟ λίγους μήνες, η κουκουναριά ξαναθύμωσε και η κλίση του εδάφους στο σημείο έφτασε τους 30 πόντους. Οι κάτοικοι, έξαλλοι, επανήλθαν καταγγέλλοντας επικίνδυνη ολιγωρία από την πλευρά του δήμου και προσέφυγαν δικαστικώς. Ο δήμος έβγαλε ως απάντηση τα συνεργεία να ξαναστρώσουν με τσιμέντο το σημείο.
ΤΙ ΠΡΟΣΤΑΖΕΙ η κοινή λογική; Μια μόνιμου χαρακτήρα παρέμβαση όπως είχε προτείνει ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων με μια ράμπα που θα περνάει πάνω από τις ρίζες. Ή κάτι σχετικό τέλος πάντων. Σε κάθε περίπτωση, όχι ένα ακόμη συνεργείο που θα «μπαλώσει».
Γιώτα Κοντογεωργοπούλου
(από 7 Μέρες Ενημέρωση)